باید ،رژیم غذایی کوه نوردان را با توجه به کمبود نسبی اکسیژن تنظیم کرد.در ارتفاعات کم تر از 3000 متر ،با تطابقی که بدن ایجاد می کند،توازن به وجود می آید و نیاز به رژیم غدایی ویژه نیست .در ارتفاعات بیش از 3000متر،تغییرات در متابولیسم پایه ، غلظت خون و کاهش اکسیژن ایجاد می شود و به اجبار باید رژیم غذایی مناسب و کافی تنظیم کرد.به علاوه ،در ارتفاعات بیش از 3000 متر ،در اتمسفری که اکسیژن کمی دارد،احتمال تجمع متابولیت های ایجاد کننده خستگی مانند اسید لاکتیک و اسید پیروویک که به علت اختلال در مصرف آنها ،در بدن پدید می آید ،وجود دارد . بنابراین کار اساسی ای که باید انجام شود این است که در مصرف اکسیژن صرفه جویی شود و در نتیجه رژیم غذایی ای در نظر گرفته شود که در آن عمل محرک ویژه ی مواد غذایی کم باشد ،مثل مواد غذایی غنی از کربوهیدرات ها و چربی ها (که موجب محدودیت بالا رفتن اسید لاکتیک خون می شوند )و یا مواد غذایی فقیراز نظر پروتئین ها ( که موجب افزایش آمونیاک خون می شود).

وردی ،فرایند نیاز به انرژی با ورزش های دیگر متفاوت است ؛به همین ترتیب نیاز به مواد مغذی سازنئه نیز فرق دارد.همچنین همیشه این سوال مطرح است که آیا کوه نوردان نیاز به مکملی ویتامینی برای افزایش بازده عضلانی دارند؟به طور مسلم جواب این سوال باید مثبت باشد ؛زیرا وقتی نیاز به انرژی تغییر می کند ،نیاز به مواد مغذی دیگر نیز تغییر می یابد .
در هر حال ،هیچ دلیلی وجود ندارد که در مصرف مکمل ویتامین افراط شود . مصرف مکمل های ویتامین نباید از مقادیر معقول زیادتر باشدهم چنین مشکل الکترولیت ها در کوه نوردی با سایر ورزشها متفاوت نیست و البته اشاره ی مجدد به نقش پتاسیم و سدیم لزومی ندارد. بر عکس نیاز به آب مورد تاکید است . در کوهستان دهیدراتاسیون(از دست دادن آب بدن) به علت خشکی هوا زیاد است .گاهی چندین لیتر آب برای جبران آب از دست داده باید مصرف کرد. هر چه مواد غذائــــــــی خورده شده کم آب تر باشد،نیاز به آب بیشتر است. یادآوری می شود،آبی که از ذوب برف و یخ به دست می آید موجب گرفتگی عضلات می شوند؛زیرا در عمل فاقد املاح معدنی هستند.
مسئله دیگر اختلال در کار روده و یبوست در مدت چند روز است . مسلم است که با رژیم غذایی دارای مواد غذایی حاوی باقی مانده ی کم ،انتقال مواد دفعی در روده کند می شود که به طور طبیعی این مشکل در ارتفاع بیشتر می شود. برای از بین بردن این اختلال می توان روزانه 5 تا 20 گرم فیبرهای غذایی به رژیم غذایی افزود.

نویسنده:دکتر سید علی کشاورز(مدیر گروه تغذیه دانشکده بهداشت دانشگاه تهران